Artykuł wstępny (Niebieska Linia nr 3 / 2016)

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Czasopismo

Utworzono: 2016-06-30

Zmodyfikowano: 2016-06-30

Opublikowano: 2016-06-30

Drogie Czytelniczki i Drodzy Czytelnicy

W 2015 roku spadła liczba zakładanych „Niebieskich Kart” (w stosunku do roku 2014). To dobrze czy źle – pytają dziennikarze?

To zależy, jaka jest przyczyna spadku. Hipotezy mogą być dwie. Jedna jest wysoce ponura – że przestaliśmy przykładać wagę do zjawiska przemocy w rodzinie, jesteśmy bardziej skłonni „wkopywać sprawy pod dywan” i odmawiamy pomocy osobom doznającym przemocy w rodzinie. Druga hipoteza jest optymistyczna – system przeciwdziałania przemocy w rodzinie przynosi efekty. Przecież celem realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie na lata 2014–2020 (oraz większości lokalnych programów z tego zakresu) jest „zmniejszenie skali zjawiska przemocy w rodzinie”. Może więc to początek trendu, o który zabiegaliśmy od lat? Może skala przemocy w rodzinie zaczęła się zmniejszać? Może jesteśmy skuteczniejsi w działaniu i udało się powstrzymać przemoc w rodzinach, które wracały do nas jak bumerang, zawyżając statystyki?

Za wcześnie, aby wyciągać miarodajne wnioski, ale uznajmy, że chodzi o tę drugą hipotezę i przez chwilę podelektujmy się myślą, że to, co robimy, przynosi efekty.

Jednocześnie na spotkaniu Zespołu Monitorującego ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie minister Elżbieta Bojanowska, przewodnicząca tego Zespołu, poinformowała, iż w ubiegłym roku mieliśmy w Polsce 99 przypadków niezasadnie wszczętej procedury „Niebieskie Karty”. Co to znaczy „niezasadnie”? Najczęściej oznacza to, że nie potwierdził się fakt wystąpienia przemocy w tej rodzinie. To świetna wiadomość! To znaczy, że pracownicy służb reagują na niepokojące sygnały i weryfikują przypuszczenia dotyczące źródeł problemów. Bo, czy chcieliby Państwo, aby lekarz powiedział: „Nie jestem pewny czy ma Pani raka – proszę się zgłosić, gdy ta diagnoza się potwierdzi”? Przecież od pracowników różnych służb społecznych oczekujemy, że będą działać profilaktycznie, zanim dojdzie do nieodwracalnych tragedii. „Niezasadne” procedury mogą także zainicjować w rodzinie zmiany, które przywrócą harmonię i dobrostan zachwiane w kryzysie, mylnie przez służby ocenionym jako przemoc.

Nie bójmy się „Niebieskich Kart”. To ani diagnoza, ani wyrok. To nie postępowanie karne ani administracyjne. To pomoc i wsparcie.

Owocnej lektury

Renata Durda