Bez ślubu i błogosławieństwa

Niebieska Linia nr 6 / 2003

Badania statystyczne wykazały, że 20-35% gejów i 40-50% lesbijek doznało przemocy w związkach alternatywnych.

Z"Raportu o dyskryminacji i nietolerancji ze względu na orientację seksualną"opublikowanego w 2002 roku przez Stowarzyszenie Lambda wynika, że 36,7%ankietowanych należących do mniejszości seksualnych unika okazywania swoichuczuć wobec partnera w miejscach publicznych, a 26,7% stara się nie mówić oswojej orientacji seksualnej. Jak widać, szacunek dla siebie i miłość dodrugiej osoby, dwie z kilku najsilniejszych potrzeb człowieka, podlegająkompromisom, nie mogą się swobodnie ujawniać w życiu społecznym. Nie potrzebażadnego raportu, aby stwierdzić, że osoby o nieheteroseksualnej orientacji oddzieciństwa przysposabiane są do heteroseksualnych norm życia rodzinnego ispołecznego. Dowiadują się też, że wszystkie odstępstwa od tych norm sąniepożądane, a i często napiętnowane. W takich warunkach krystalizuje sięosobowość człowieka, jego zdolność rozpoznawania i kontrolowania swoich emocji.

Fałszywe przekonania

Przemocłączymy raczej ze światem ludzi heteroseksualnych, bo tak ją pokazują gazety imedia. Myślimy stereotypami, w których mężczyzna jest zazwyczaj sprawcąprzemocy, a kobieta jej ofiarą. Niewielu z nas zastanawia się nad tym, że tesame czynniki przemocy i jej dynamiki występują w związkach nieheteroseksualnych.

Niestety,nie posiadamy zbyt wielu informacji dotyczących przemocy w związkachalternatywnych. Istnieje kilka powodów, dla których badania tego zjawiska sąbardzo rzadkie. Po pierwsze, kwestionowane jest samo określenie pary nieheteroseksualnej.Po drugie, wśród większości społeczeństwa nie ma zapotrzebowania na takiebadania. Po trzecie, zakłada się, że przemoc w rodzinie występuje tylko wtedy,gdy mężczyzna nadużywa swojej siły wobec kobiety, a kobieta zgodnie z nakazemspołecznym nie może być uderzona. Ponieważ w parze gejowskiej nie ma kobiety,więc według tego samego założenia nie może być przemocy wśród gejów. Przyjętejest, że dwóch mężczyzn ma prawo się bić, a z kolei kobiety, według tych samychzałożeń, nie biją się w ogóle. Takie są właśnie mity, które wpływają na ocenęzjawiska przemocy w związkach alternatywnych.

Niech nas nie widzą

Wrzeczywistości ogólnie pojęta przemoc była i jest obecna w życiu osób nieheteroseksualnych.Geje często są bici, wyzywani, wyśmiewani i dyskryminowani. Według badańcytowanych przez Richarda Niolona z Chicago, ponad 40% badanych młodych gejówdoznało przemocy z powodu swojej orientacji seksualnej, z czego połowaprzypadków dotyczyła przemocy doznanej ze strony członków ich rodzin. Badaniaprzeprowadzone wśród studentów wykazały, że 25-35% młodzieży homoseksualnejbyło przymuszanych do aktów seksualnych.

Ofiaryprzemocy charakteryzują się niskim poczuciem własnej wartości. W takiejsytuacji wielu wybiera partnerów, którzy potwierdzają ich negatywne odczucia.Człowiek, który w swoim rozwoju nie może wykształcić zdrowej, pozytywnejtożsamości, potrzebuje zewnętrznych czynników dla potwierdzenia własnejwartości. Może to być kariera, alkohol albo partner. Ryzyko alkoholizmu wśródgejów jest trzykrotnie większe niż wśród populacji heteroseksualnej. Jednaknajbardziej szokujące dane dotyczą przemocy wśród par gejów zarażonych wirusemHIV, gdzie stwierdzono największe prawdopodobieństwo występowania przemocy.

Izolacjajest jednym z elementów przemocy w rodzinie. Sprawca stara się odizolowaćpartnera i pozbawić go możliwości uzyskania pomocy. Podobnie jest w związku gejowskim.Jednak w tym przypadku możliwości jest znacznie więcej. Geje z natury rzeczy sąizolowani w społeczeństwie. Nie widzimy ich na co dzień trzymających się zarękę, całujących się w miejscach publicznych, wystawiających zdjęcia swoichpartnerów na biurku w pracy czy opowiadających o tym, jak spędzili razemświęta. Sprawcy nie jest więc trudno odizolować swojego partnera od innych bezzwracania na siebie uwagi. Szczególnie, gdy ofiara jest zarażona wirusem HIV.

Gdypartner nie ujawnia się w pracy lub w rodzinie, sprawca straszy go, że powiewszystkim, że jest gejem. Strach przed takim ujawnieniem jest bardzo silny,gdyż może oznaczać jeszcze większą izolację, faktyczną lub wyobrażoną.

Stereotypy

Zdrugiej strony, sprawca często wykorzystuje stereotypy i negatywne wyobrażeniao gejach do wydawania sądów o partnerze. Może kwestionować seksualną orientacjępartnera, wprowadzając dodatkowy zamęt w kształtowaniu jego osobowości. Padająwtedy stwierdzenia: "Jaki z ciebie gej?", "A może ty jesteś heteryk?". W innymwypadku sprawca przekonuje partnera, że w parze tworzonej przez dwóch mężczyznprzemoc fizyczna jest czymś normalnym, i silniejszy ma prawo do dominacji. Gej,który ma bardzo słabe poczucie "męskości", może łatwo ulec takiemu przekonaniu.

Stereotypowewyobrażenia o gejach głęboko zapadają w psychikę młodego człowieka, któryurodził się z prawem do szacunku i miłości. Badania w Stanach wykazały, że 20%młodych gejów starało się popełnić samobójstwo przed osiągnięciem 20 lat. Tesame negatywne wyobrażenia, które już wcześniej wpłynęły niekorzystnie nasamoświadomość geja, mogą później być wykorzystane przez jego partnera jakonarzędzie przemocy.

Strach

Izolacjaw społeczeństwie, w rodzinie czy wytwarzana przez partnera, brak instytucji iśrodków pomocy nakładają się na stres życia ofiary przemocy. Próżno szukaćdomów schronienia dla gejów ofiar przemocy. W 2002 roku tzw. zachowaniahomoseksualne były nadal karalne w 25 stanach USA. Podczas badańprzeprowadzonych wśród par gejów, 27% z nich wskazało, że problemy, z jakimi spotkalisię w swoich rodzinach, miały negatywny wpływ na ich związek. W innychbadaniach 40% gejów stwierdziło, że nie będzie szukać pomocy terapeutycznej,gdyż obawiają się, że będą traktowani jak ludzie chorzy i zboczeni. W Anglii na22 mężczyzn, ofiar gwałtu, tylko dwóch zgłosiło się na policję. Wielu z nichtego nie robi, bo musieliby ujawnić kim są, a na to nie pozwala im strach. Wparach, które wychowują dzieci, na izolację i lęk przed szukaniem pomocy wpływaobawa przed odebraniem dzieci przez pracowników socjalnych.

Izolacja,stres, wycofanie do środowiskowych barów, przemoc i tendencje do samodestrukcjiwynikające z negatywnych stereotypów są przyczyną nadużywania alkoholu inarkotyków w środowisku alternatywnym. Używki z kolei obniżają zahamowania związaneze stosowaniem przemocy.

Lesbijki

Skądbierze się przemoc wśród lesbijek? Przecież wśród heteroseksualnych par kobietysą sprawcami przemocy tylko w 2% przypadków. Kobiety rozumieją dominację w innysposób niż mężczyźni. Mogą unikać "męskich" form górowania, ale będą używaćsposobów związanych z manipulowaniem emocjami. Izolacja i emocjonalne szantażeto częste formy przemocy występujące w parach lesbijek. Janice Ristock zUniwersytetu Manitoba w trakcie swoich badań stwierdziła, że pewna liczba kobietwskazała na konkretną, tę samą kobietę jako pierwszą partnerkę i pierwsząsprawczynię przemocy w ich życiu. Kobieta ta wyszukiwała partnerki, które poraz pierwszy odkrywały swoją seksualność, i wykorzystywała je. Kobietadoznająca przemocy ze strony innej kobiety często nie rozumie swojej sytuacji ijest raczej skłonna wątpić w swoją poczytalność niż oskarżać partnerkę oprzemoc. Oczywiście izolacja par lesbijek utrudnia wszelką interwencję i pomoc.

Sprawysię komplikują, gdy obie kobiety używają przemocy. Jedna może stosować przemocfizyczną, a druga psychiczną. Dlatego też uważa się, że lepiej udzielać pomocyobu partnerkom, szczególnie, że sprawczyni jest często byłą ofiarą. W takichsytuacjach należy mówić o odpowiedzialności obu kobiet za przemoc w związku izaofiarować każdej pomoc.

Wbadaniach przeprowadzonych w środowisku transseksualistów 40-50% osóbwypełniających ankietę wskazało, że były ofiarami gwałtu. Ale tylko część znich określiła siebie jako ofiary przemocy w rodzinie.

Opór

Jednymz powodów, dla których tak niewiele jest danych dotyczących przemocy w parachalternatywnych, jest opór samego środowiska przed ujawnianiem tych przypadków.Geje, lesbijki, transseksualiści i biseksualiści są zmęczeni walką znegatywnymi określeniami dotyczącymi ich środowiska. Dlatego nie chcądyskutować o tym, że sami dla siebie mogą być okrutni. Dążą raczej do pokazaniaswojego środowiska jako normalnego. Ale właśnie przedstawianie prawdy wskazujena wspólne problemy i na to, że bez względu na orientację seksualną przemocjest częścią kondycji ludzkiej.

Przerwijciszę! Bez ślubu i błogosławieństwa źle się może dziać za kurtyną milczenia.

Bibliografia:

1.www.kampania.org.pl – Raport 2002 Lambdy

2.www.web.apc.org – prace Janice Ristock i Richarda Niolona

3.Debra London – praca przygotowana na Capital University, Cleveland, Ohio

R.R.

Inne z kategorii

116sos.pl – planowane prace techniczne [18.07.2024]

17.07.2024

Uwaga 

W związku z planowanymi pracami technicznymi, w dniu 18.07.2024 mogą wystąpić chwilowe...

czytaj dalej

Poszukujemy osoby do pierwszego kontaktu i obsługi sekretariatu

02.12.2024

Jeżeli chcesz wspierać osoby pokrzywdzone przemocą domową i innymi...

czytaj dalej