WROCŁAW: KONFERENCJA "PROBLEMATYKA UBÓSTWA I WYKLUCZENIA SPOŁECZNEGO KOBIET W POLSCE"
Aktualności
W konferencji wezmą udział przedstawicielki Demokratycznej Unii Kobiet, środowisk kobiecych i akademickich, działacze społeczni oraz członkinie Wrocławskiej Rady Kobiet - nowego, społecznego ciała doradczego dla władz Wrocławia, w skład którego wchodzi 12 kobiet (reprezentantek różnych zawodów i organizacji) skupionych na poszerzaniu perspektywy kobiecej w działaniach władz miasta.
Staramy się także pozyskać panelistów ze środowiska działaczy politycznych oraz twórców raportu Polska 2030, aby móc w szerokim kontekście rozważyć problem zrównoważonego rozwoju i wizji zmian społecznych w Polsce.
Swój udział potwierdzili m.in. dr Ewa Charkiewicz, dr Izabela Desperak, dr Piotr Szumlewicz, dr Elżbieta T. Woźniakowa czy prof. dr hab Danuta Zalewska.
Zachęcamy do zapoznania się z programem i słowem wstępnym Przewodniczącej DUK Renaty-Berent Mieszczanowicz i wypełnienie formularza zgłoszeniowego.
DUK jest w stanie zwrócić uczestnikom koszty dojazdu PKP/PKS do 150 PLN. Decyduje kolejność zgłoszeń
Wszystkie informacje dostępne na stronie http://www.dukrk.pl/news.php?readmore=257
Znajdziecie na niej również linki do ciekawych publikacji na temat biedy kobiet.
Bardzo serdecznie zapraszamy - ubóstwo i wykluczenie społeczne kobiet to bardzo ważny temat - warto o nim rozmawiać, warto słuchać, warto działać!
Bieda kobiet jako jeden z determinantów wykluczenia społecznego
Ubóstwo i wykluczenie społeczne kobiet jest problemem wieloaspektowym, a przez to trudnym do badania i oceny. Utrzymująca się tendencja do feminizacji ubóstwa (tzw. kobieca twarz ubóstwa) w społeczeństwach europejskich świadczy o tym, że obecne ramy systemowe ochrony socjalnej oraz szeroki zakres polityki europejskiej – społecznej, gospodarczej i polityki zatrudnienia – nie zaspakajają potrzeb kobiet.
Dla rozwiązania problemu ubóstwa i wykluczenia społecznego w Europie konieczna jest likwidacja strukturalnych przyczyn ubóstwa, a przede wszystkim strukturalnych przyczyn jego feminizacji. Ubóstwo i wykluczenie społeczne są bowiem nieodłącznie związane z relacją między płciami. Analiza genderowa jest warunkiem wstępnym do zrozumienia zasięgu i form ubóstwa oraz wykluczenia społecznego wszystkich grup marginalizowanych, w ramach których funkcjonują kobiety i mężczyźni. Nie może zatem zabraknąć optyki genderowej w działaniach podczas Europejskiego Roku Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym.
W listopadzie 1999 r. państwa członkowskie Unii Europejskiej zadecydowały o współpracy w zakresie czterech kluczowych celów rozwoju polityki społecznej. Niestety, działania na rzecz równości płci nie zostały tu określone jako priorytet.
Jednym z nowych zobowiązań dla socjalnej Europy, wynikającym z rekomendacji Komisji Europejskiej, jest jednak wzmocnienie Otwartej Metody Koordynacji dla Ochrony Społecznej i Konkluzji Społecznej w celu zapewnienia większej skuteczności przeciwdziałania ubóstwu i wykluczeniu społecznemu. Terminy ubóstwo i wykluczenie społeczne są jednak nadal zbyt rzadko używane w polskim dyskursie publicznym.
Szczególnie wykluczenie społeczne, jako swoisty rezultat ubóstwa, a jednocześnie mechanizm hamujący proces zmian na lepsze po stronie osoby ubogiej, powinno być dostrzeżone i odpowiednio zdefiniowane. Termin ten jest używany do podkreślenia procesów, które spychają ludzi na margines społeczeństwa, co ogranicza ich dostęp do zasobów, pozbawia ich możliwości partycypacji w życiu społecznym, kulturalnym czy politycznym, sprawiając, że czują się oni zmarginalizowani, bezsilni i dyskryminowani (źródło: European Anti-Poverty Newtork – EAPN).
Warto więc zastanowić się kto należy do grup ubogich, a zatem marginalizowanych i wykluczonych społecznie, niezdolnych do obywatelskiej partycypacji. W Polsce wśród grup społecznych dotkniętych ubóstwem przeważają gospodarstwa wiejskie, emeryci i renciści, robotnicy, rodziny wielodzietne i rodziny utrzymywane przez osoby samotnie wychowujące dzieci, wśród których przeważają kobiety.
W dyskursie publicznym problemy rodzin i osób (szczególnie dzieci) żyjących w niedostatku nie są dostatecznie widoczne, a winą za ubóstwo obarczane są jednostki. Kobiety, jako grupa społeczna, znajdują się poza sferą oddziaływania polityki społecznej, a powinny znajdować się w jej centrum. Wykluczenie i ubóstwo mają bowiem twarz kobiety – ok. 80% klientów systemu opieki społecznej w latach 2005-2009 to właśnie kobiety, matki małoletnich dzieci oraz kobiety po 65 roku życia.
Brak odróżnienia polityki społecznej od polityki socjalnej prowadzi do skupienia działań w zakresie zwalczania ubóstwa i wykluczenia społecznego na pomocy interwencyjnej i doraźnej, a ta nie tworzy trwałych mechanizmów dla zmiany społecznej. Dlatego też tak ważne wydaje się podjęcie refleksji nad problematyką ubóstwa i wykluczenia społecznego kobiet w polityce państwa i regionu, co czyni niniejsza konferencja. Bez wspomnianej refleksji, mogącej stać się podłożem realnych działań społecznych i politycznych, bieda będzie się jedynie pogłębiać. I na zawsze będzie miała twarz kobiety.
Inne z kategorii
Tydzień pomocy osobom pokrzywdzonym
19.02.2024
Z okazji rozpoczynającego się tygodnia pomocy osobom pokrzywdzonym...
czytaj dalej