Artykuł wstępny (Niebieska Linia nr 4 / 2014)

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Czasopismo

Utworzono: 2014-08-29

Zmodyfikowano: 2014-08-29

Opublikowano: 2014-08-29

Drogie Czytelniczki i Drodzy Czytelnicy

Numer powakacyjny, kojarzący się z pierwszym dniem w szkole, zaczynamy działem dotyczącym tematu przemocy wobec dzieci i nastolatków.
Właśnie mija 25 lat od czasu uchwalenia przez ONZ Konwencji o prawach dziecka, która obowiązuje niemal we wszystkich państwach świata (liczba ratyfikacji wynosi 193 – z wyjątkiem Somalii i USA). W wielu krajach (w tym także w Polsce) prowadzone są nieustająco społeczne kampanie poświęcone temu problemowi. Czasem możemy czuć się zmęczeni tym tematem i brakiem postępu w tej dziedzinie. Jak długo jeszcze będziemy musieli powtarzać, że „dzieci bić nie wolno", że „dziecku należy się poszanowanie jego godności"? Czasem odnoszę wrażenie, że mamy większą gotowość do reagowania, gdy ktoś krzywdzi zwierzę niż gdy krzywdzi własne dziecko. Może kluczem jest słowo „własne"?

Przeczytajcie Państwo tekst oparty na badaniach prowadzonych przez dr Agnieszkę Lewicką-Zelent wśród lubelskich gimnazjalistów – zatrważające jest to, że niemal co trzeci nastolatek jest świadkiem przemocy w domach swoich kolegów. Ale jeszcze bardziej zasmuca fakt, że wiele aktów agresji jest usprawiedliwianych przez same dzieci „złym humorem rodzica"! I to by było „na tyle" w temacie „wychowawczej roli kar fizycznych". Jednocześnie warto zwrócić uwagę na fakt, że w 2013 roku rozwiodło się ponad 66 tys. par małżeńskich. Wśród rozwodników 37,7% to rodziny z jednym dzieckiem. Wśród rozwiedzionych małżeństw tylko w 2012 roku wychowywało się ponad 54 tys. nieletnich dzieci. Najczęściej (w 60% przypadków) sąd przyznawał opiekę nad dziećmi matce, natomiast ojcu tylko w ok. 4% przypadków, a ok. 33% rozwiedzionym małżonkom przyznano wspólne wychowywanie dzieci (dane zaczerpnięte ze strony Fundacji „Rozwód? Poczekaj!"). I choć nie można odmówić rodzicom prawa do rozwodu, to jakość życia okołorozwodowego wszystkich członków dotychczasowej rodziny bardzo zależy od wsparcia, jakie dorośli są gotowi, i mogą, udzielić dzieciom. W kryzysie wywołanym przyczynami rozwodu oraz samym procesem rozstawania się bardzo ważne jest wsparcie innych osób z dalszej rodziny, znajomych i pracowników instytucji działających na rzecz rodzin i dzieci.

Pamiętajmy o tym, czytając teksty z tego numeru „Niebieskiej Linii", ale także wtedy, gdy w progu placówek oświatowych witamy powracające z wakacji dzieci.

Pożytecznej lektury

Renata Durda