Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia"

Instytutu Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego

Pismo Niebieska Linia

logo pismo nl700x200Jedyne w Polsce czasopismo poświęcone zagadnieniom związanym z przemocą interpersonalną. Istnieje od 1998 roku.

  • Strona główna
  • Prenumerata
  • Dostępne artykuły
  • Kontakt z Redakcją

Wychodzenie z kręgu absurdu

  • Drukuj
  • Email
Szczegóły
Sylwia Kluczyńska

Niebieska Linia nr 4 / 1999

Przemoc jest okazywaniem miłości. Przemoc jest niezmiennym porządkiem świata. Przemoc jest zasłużoną karą dla słabych. (zasłyszane od ofiar przemocy)

   Pracę psychologiczną z ofiarą przemocy należy rozpocząć od zebrania informacji o historii oraz sposobach radzenia sobie z przemocą, potrzebach i oczekiwaniach klientki, jej przekonaniach na temat przemocy, własnej osoby, sprawcy, oraz świecie jej uczuć.

Historia przemocy


   Rozpoczynając pracę z ofiarami przemocy trzeba zamienić się w uważnego i cierpliwego słuchacza. Klientki mają olbrzymią potrzebę mówienia. Chcą opowiedzieć historię swojego cierpienia, uwzględniając każdy szczegół dramatu. Nie jest to łatwe zadanie, gdyż tym opowieściom towarzyszą silne emocje. Jest to zazwyczaj pierwsza próba podjęta przez ofiarę, by przełamać zaklęty krąg milczenia, misternie budowany przez lata. Klientki mówią o swoim zdziwieniu, ale też uldze, gdy zostaną wysłuchane bez oceniania i podważania ich wiarygodności.
   Same klientki dalekie są od oceniania tego, co im się przydarzyło. Traktują akty przemocy wobec siebie jak coś normalnego, na co zasłużyły. Rozpatrują to w kategorii: taki już mój los. W ich wypowiedziach kryje się dużo wątpliwości, lęku, wstydu. Tłumaczą akty przemocy biorąc winę na siebie. Są po prostu dobrymi adwokatami swoich mężów.

Przekonania


   Przekonania kobiet uwikłanych w przemoc porażają siłą, z jaką są głoszone. Słuchając ich można podać w wątpliwość porządek istniejącego świata i absurd uznać za prawdę... Warto przeanalizować je z klientką, poszukać ich korzeni. Praca nad zmianą przekonań klientki jest ważnym elementem wychodzenia z kręgu przemocy. Niszcząca siła przekonań ogranicza działania klientki mające na celu obronę swoich interesów, równocześnie kreuje wygodny i bezpieczny dla sprawców przemocy porządek świata. W świecie tym ofiary nabywają tożsamość osoby, która jest do niczego, nic nie umie, nic nie rozumie itp. Na początku terapii klientki mówią o sobie: nie ma mnie, jest on; nie mam niczego, nawet własnych myśli, jestem zerem, dnem itd. Z kolei o sprawcy możemy się dowiedzieć: on jest wszechmocny, wszechwładny, wszechwiedzący, nie ma drugiego takiego człowieka, od niego zależy wszystko.

Świat uczuć


   Ofiary przemocy mają do perfekcji opanowaną sztukę nieczucia. Nauczyły się nie czuć, ponieważ nie potrafiły radzić sobie z bolesnymi emocjami. Często mówią: nie czuję nic, to mnie przeraża, jestem jak skała, jak lód. Uczucia, najbardziej czytelne dla klientek, to strach, lęk, wstyd i przytłaczające poczucie winy.
   Strach i lęk często są motorem szukania pomocy, ale równocześnie paraliżują wszelkie możliwości skorzystania z niej. To uzasadniony lęk o swoje zdrowie, często też życie. Za tym lękiem stoi sprawca, który wciąż grozi i przewiduje różne kary, niebezpieczeństwa, jakie czyhają na nieposłuszną ofiarę. To strach przed agresją sprawcy. Trzeba rozpatrzyć konsekwencje gniewu sprawcy, przeanalizować, co może zrobić, gdy klientka wezwie policję, złoży zawiadomienie o przestępstwie, wystąpi o alimenty itp. Następnie wspólnie z klientką należy ułożyć plan jej bezpieczeństwa, ustalić co ona ma robić w sytuacji zagrożenia. Warto też przeanalizować korzyści, jakie mogą z tego wypływać dla klientki.
   Lęk często łączy się z poczuciem winy klientek. Sprawcy dokładają wszelkich starań, by sumienie ofiary było ich najwierniejszym sojusznikiem, które woła: nie rób tego, to twoja wina, mogłaś być lepszą matką, żoną, gdybyś była inna, lepsza..., zrobisz mu krzywdę, przyniesiesz wstyd rodzinie itp. Przekazywanie rzetelnych informacji na temat praw ofiary, jak również skonfrontowanie z rzeczywistością poczucia bezkarności sprawcy uwalnia klientki w dużej mierze od poczucia winy.
   W dalszej części terapii klientki powinny zyskać szansę spotkania się z innymi uczuciami, krzywdą, gniewem, złością, które tłumiły przez lata przemocy.

Potrzeby i oczekiwania


   Klientki często wysuwają nierealistyczne oczekiwania względem osoby pomagającej. Chcą uzyskać receptę, dzięki, której mąż się zmieni. Marzą, by dokonał się cud. Coraz mniej wierzą mężowi, gdy obiecuje poprawę, więc szukają pomocy na zewnątrz. Szukają pomocy, bo dzieci już nie mogą tego wytrzymać, ich rodzice, sąsiedzi. Rzadko szukają pomocy dla siebie, swoje potrzeby lokują na samym końcu, nie potrafią ich określić. Dopiero potem odkrywają, że ich najważniejszą potrzebą jest bezpieczeństwo. Marzą o odzyskaniu spokoju, ciszy. Proszą: niech on zniknie z mojego życia, skoro nie może się zmienić, albo ja zniknę, tylko niech mnie wykreśli z pamięci.
   Istotne jest, by klientka wiedziała, w czym możemy jej pomóc oraz co przekracza nasze kompetencje. Ważne, by zdała sobie sprawę ze swoich nierealistycznych oczekiwań. Należy wspólnie z nią opracować plan pomocy, dzięki któremu będzie mogła w sposób konstruktywny radzić sobie z przemocą.
   W celach edukacyjno-diagnostycznych można również użyć arkusza-katalogu agresywnych zachowań. Należy poprosić, by klientka zapoznała się z nim i podkreśliła zachowania partnera.
   Bez dokładnego rozpoznania sytuacji przemocy trudno jest ułożyć odpowiedni plan interwencji i skutecznej pomocy psychologicznej. Diagnoza powinna sprawić, aby klientka przyjrzała się swojej sytuacji własnymi oczami, a nie oczami sprawcy i uznała, że to co dzieje się w ich rodzinie jest złem, przestępstwem. Ważne jest, by klientka mogła w bezpiecznym towarzystwie odbyć wędrówkę po doznanych zranieniach, cierpieniach, gdyż uświadomienie i nazwanie swojej sytuacji może być początkiem gruntownej zmiany.

S.K.

  • « poprz.
  • nast. »

Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia"

CZASOPISMO NL

  • Bieżący numer
  • O nas
  • Prenumerata
  • Wydania
  • Rocznik 2020
  • Rocznik 2019
  • Rocznik 2018
  • Rocznik 2017
  • Rocznik 2016
  • Rocznik 2015
  • Rocznik 2014
  • Rocznik 2013
  • Rocznik 2012
  • Rocznik 2011
  • Rocznik 2010
  • Rocznik 2009
  • Rocznik 2008
  • Rocznik 2007
  • Rocznik 2006
  • Rocznik 2005
  • Rocznik 2004
  • Rocznik 2003
  • Rocznik 2002
  • Rocznik 2001
  • Rocznik 2000
  • Rocznik 1999
  • Facebook
  • Kontakt

WYDAWCA

Instytutu Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego

Kampania "(Nie)Bądź miła"

Plakat-16-dni11x17cali-logos-line

KONKURS

Konkurs "Policjant, który mi pomógł"

Znajdź nas na:

FacebookTwitterGoogle BookmarksFollow @twitterapi

NOWE ARTYKUŁY

  • Znaczenie sojuszu roboczego w pracy z osobami stosującymi przemoc
  • Hejt i patostreaming w przestrzeni internetowej
  • Zachowania ryzykowne wśród osób młodych
  • Krótki spacer w czasie Aleją Wdów
  • Odrodzona. Jak Feniks z popiołów
  • Błędne przekonania ułatwiające wchodzenie w rolę ofiary przemocy

PUBLIKACJE

Plakat Niebieskie Karty

   

Plakat: Schemat przebiegu procedury Niebieskie Karty

 

Portal psychologiczny Instytutu Psychologii Zdrowia PTP - psychologia.edu.pl Telefon zaufania dla osób dorosłych w kryzysie emocjonalnym 116 123 - 116123.edu.pl Telefon zaufania - uzależnienia behawioralne - 801 889 880

logo nl bOgólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie
"Niebieska Linia" IPZ
ul. Korotyńskiego 13, 02-121 Warszawa
tel.: (+48) 22 824-25-01, fax 22 823-96-64
Sekretariat czynny w godzinach: pon.- pt. 09.00-20.00 oraz sob. 9.00 - 13.00.

Copyright © 2014 Instytut Psychologii Zdrowia PTP