FACEBOOK: LIST DO SENATORÓW W SPRAWIE NOWELIZACJI USTAWY O PRZECIWDZIAŁANIU PRZEMOCY W RODZINIE

Aktualności

18.05.2010

Członkami grupy jest niemal 10 tys. osób.

Szanowny Panie Senatorze,

jestem doktorantką psychologii na Uniwersytecie Gdańskim, na internetowym potralu społecznościowym Facebook prowadzę grupę „Popieramy ustawę o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie”, wspierającą nowelizację, nad którą Senat ma według planu obradować w najbliższą środę.

Obecnie do mojej grupy należy niemal 10 tysięcy osób. Są to zarówno ludzie, którzy zajmują się przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie, jak i osoby, które miały nieszczęście jej doświadczyć oraz takie, które same jej nie doświadczają, jednak chcą pomóc chronić innych.

Na stronie grupy wywiązują się dyskusje, członkowie wymieniają się materiałami – zarówno publicystyką, jak i artykułami naukowymi, raportami z badań dotyczących przemocy w rodzinie. Wszystkie te treści prowadzą nas do jednego wniosku – Polska potrzebuje ustawodawstwa, które będzie realnie chroniło osoby poszkodowane przez najbliższych. Niestety do tej pory chroni je tylko na papierze, nieskutecznie.

Od założenia grupy, czyli od 3 marca b. r., otrzymałam wiele wiadomości od osób dotkniętych przemocą w rodzinie, które w poruszający sposób opisywały swoje dramaty i to, że nie mogły uzyskać adekwatnej pomocy. Nawiązałam też kontakt z zaangażowanymi w przeciwdziałanie przemocy w rodzinie pracownikami socjalnymi, pracownikami organizacji pozarządowych, psychologami, samorządowcami i prawnikami. Są oni zgodni, że nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie jest niezbędna.

Zawiera ona wiele konkretnych rozwiązań, które są potrzebne, ważne i mogą w realny sposób wesprzeć ofiary przemocy rodzinnej, czasem uratować im życie. Są to też rozwiązania, które poprawią sytuację całej rodziny, nie tylko pojedynczych osób; w tym sensie jest to wręcz ustawa prorodzinna.

Najważniejsze zapisy, które szczególnie są istotne dla losu rodzin zagrożonych przemocą, to:

1. Możliwość odseparowania sprawcy od jego ofiar – przez zakaz zbliżania się lub nakaz opuszczenia wspólnie zajmowanego lokalu. Jest to szczególnie ważne w sytuacji, kiedy mamy do czynienia ze znacznym przepełnieniem więzień. Z tego bowiem powodu sprawcy są skazywani w znacznej większości na karę w zawieszeniu, co oznacza, że po wyroku wracają do domu i wówczas mogą mścić się na rodzinie ze zdwojoną siłą. Teraz, mimo braku miejsca w więzieniach, musieliby się trzymać od krzywdzonych przez siebie osób z daleka.

2. Zajęcia korekcyjno - edukacyjne dla sprawców. Sąd będzie mógł skierować sprawcę na tego rodzaju zajęcia, zamiast posyłać go za kraty. W połączeniu z czasowym odseparowaniem od ofiar jest to bardzo dobre, prorodzinne rozwiązanie, ponieważ teki człowiek będzie mógł nauczyć się dobrych wzorców zachowań bez agresji i wrócić do rodziny. Jako psycholog jestem w pełni świadoma wielkiego znaczenia tego zapisu. Jest bowiem tak, że w wielu rodzinach „przemocowych”, mimo agresji, sprawca kocha swoich bliskich i nie chce ich krzywdzić. Podobnie – oni kochają sprawcę. Ten zapis to doskonała pomoc dla takich rodzin; pomoc, która może je uchronić przed rozpadem.

3. Zespoły interdyscyplinarne – kolejny wspaniały pomysł wspierający rodzinę. Zespół złożony z fachowców z różnych dziedzin będzie mógł kompleksowo zaplanować pomoc dla rodziny dotkniętej trudną sytuacją przemocy. Oszczędzi też stresu ofierze, która nie będzie musiała powtarzać zeznań przed kolejnymi urzędnikami; wystarczy, że zezna tylko raz, przed jednym przedstawicielem zespołu. Jest to następny, wyraźnie prorodzinny zapis ustawy - kompleksowa pomoc dla wszystkich członków rodziny, zarówno ofiar jak i sprawców.

4. Obowiązek tworzenia i realizowania programów przeciwdziałania przemocy i ochrony ofiar przemocy w środowiskach lokalnych. Pozwoli to opracowywać programy najbardziej dopasowane do lokalnych potrzeb społecznych.

5. Bezpłatna pomoc prawna, psychologiczna, lekarska, socjalna, zawodowa i rodzinna dla osób dotkniętych przemocą ze strony najbliższych. Szczególnie ważna jest tu możliwość uzyskania bezpłatnie obdukcji lekarskiej, która jest bardzo ważnym dowodem przed sądem, a z której wiele osób dotychczas rezygnowało z przyczyn finansowych.

6. Zakaz przemocy wobec dzieci. Jest to chyba najbardziej kontrowersyjny zapis, jednak jako psycholog jestem głęboko przekonana o słuszności tego zapisu. Liczne badania psychologiczne dowodzą znacznej szkodliwości przemocy psychicznej i fizycznej dla rozwoju dziecka i to na wielu płaszczyznach – fizycznej, intelektualnej i społecznej. W myśl tych badań każde bicie jest szkodliwe. Ponadto niedawne badanie OBOPu wskazują, że spośród tych Polaków, którzy przyznają się do stosowania przemocy, 2/3 to ludzie, wobec których wcześniej także stosowano przemoc w rodzinie. A zatem bicie dzieci powoduje, że kiedy one dorosną, również często biją swoich bliskich. To dość prosty, choć smutny, mechanizm psychologiczny. I trzeba go wreszcie przerwać – ta nowelizacja może się do tego bardzo przyczynić, tym bardziej, że nie wprowadza wobec rodziców żadnych sankcji za to, że dali dziecku klapsa (w końcu czasem każdemu może się to zdarzyć). Ale zapis ten mówi jasno, że bicie dzieci jest wyrządzaniem im krzywdy i w tym sensie ma ogromne znaczenie edukacyjne.

Szanowny Panie Senatorze, w związku z tym, co napisałam wyżej, ze względu na to, że rocznie nawet kilkaset tysięcy osób będzie potrzebowało tej ustawy, w imieniu swoim i członków grupy, którą założyłam, zwracam się z prośbą o zagłosowanie na „TAK” dla tej nowelizacji. Będzie to ogromny krok naprzód, ku wsparciu bardzo wielu osób i zapobieżeniu ich cierpieniu.

Z wyrazami szacunku

- Magdalena Goetz