TATUSIOWE KSIĘŻNICZKI I KOPCIUSZKI

Aktualności

23.07.2009

Kiedy przychodzi na świat córka, ojciec najczęściej porzuca swe tęsknoty i akceptuje ją w naturalny sposób. Niekiedy jednak jego rozczarowanie jest tak duże, że pozostaje w nim na długo, bywa, że na zawsze. Ojciec ciągle nie może się pogodzić z tym, że to nie syn, ciągle ma córce coś do zarzucenia. Córka żyje wtedy w poczuciu, że nie spełnia oczekiwań ojca. W konsekwencji nie może znaleźć swej tożsamości. Nie akceptuje siebie takiej, jaka jest. W ekstremalnych przypadkach bywa, że ojcowie próbują córkę przerobić na chłopca, angażują ją w męskie sporty i zajęcia. A czasem, rozczarowani, przestają się córką interesować, zostawiają ją matce. Bywa, że odchodzą.

Tatuś niezbędny

A dziecku – niezależnie od tego, jakiej jest płci – do szczęścia i harmonijnego rozwoju potrzebni są oboje rodzice. To oni są dla niego pierwszymi wzorcami osobowymi i żadne nie może zastąpić drugiego. Wkład każdego w wychowanie dziecka jest równie ważny, choć każde „odpowiada” za inną dziedzinę.Matka jest dla córki najważniejszym modelem kobiecości, który ta – świadomie bądź nieświadomie – przejmuje. Matka spełniona w relacji z partnerem, potrafiąca kochać, cieszyć się życiem, darząca siebie samą szacunkiem, jest w stanie przekazać córce pozytywny wzór kobiecości. Równie ważna jest też kobieca solidarność, to, by matka była dla córki wsparciem w sporach z ojcem i z męskim światem.Zdaniem niektórych psychologów, miłość ojca do dziecka nie jest, jak miłość matki, bezwarunkowa. Trzeba na nią, jak na nagrodę, zasłużyć, spełniając ojcowskie oczekiwania, wywiązując się z wyznaczanych zadań. Akceptacja ze strony ojca jest czasem ważniejsza niż akceptacja matki. Właśnie dlatego, że jest ona warunkowa, czyli nieoczywista. Bo wyrażana zazwyczaj inaczej i o wiele rzadziej, jakby mniej hojnie. Bo wygłaszana tym niskim, męskim tembrem głosu i płynie od osoby, która stoi zazwyczaj wyżej w hierarchii, czy to rodzinnej, czy społecznej. Niestety, ojcowie mają trudność, znacznie częściej niż matki, z wyrażaniem swych emocji. Wielu nie potrafi spontanicznie okazać córkom czułości czy wzruszenia. Matce łatwo przychodzi szczebiotanie do dziecka, ojca takie zachowania wprawiają w zakłopotanie. Marcus Goldman w książce Radość ojcostwa radzi mężczyznom, by o miłości mówili do dziecka szeptem lub w trzeciej osobie – tatuś cię kocha, zamiast osobistego: kocham cię. Kiedy córki dorastają i tym bardziej potrzebują aprobaty ojca, oznak miłości z jego strony, tym większe problemy mają ojcowie z okazywaniem córkom uczuć, tym bardziej je skrywają.[...]

Pełna treść artykułu Ewy Szperlich na stronie http://charaktery.eu/