PRZEMOC DOMOWA - PROBLEM GLOBALNY - PROBLEM UNII EUROPEJSKIEJ

Aktualności

04.07.2007

W większości krajów świata miejscem, w którym kobieta najbardziej narażona jest na przemoc, jest jej własny dom. Przemoc w rodzinie nie zna granic pomiędzy państwami, kulturami czy klasami społecznymi. Równie często spotykana jest w krajach, gdzie kulturowe czy religijne uwarunkowania przyzwalają na atakowanie kobiet, jak i tych, gdzie przemoc jest zabroniona i sankcjonowana przez prawo – m. in. w krajach Unii Europejskiej.

Oficjalne dane dotyczące procederu uzyskać można ze statystyk przestępczości. Te nie ukazują prawie nic w kwestii zakresu problemu, a odzwierciedlają jedynie działania policji i sądów. Trzeba zaś pamiętać, że wielka liczba przypadków stosowania przemocy w domu nigdy nie została ujawniona, a służby porządkowe nie były wezwane. Przykładowo wskazać można, że w 2004 roku aż 90% ofiar przemocy we Włoszech nie zgłosiło sprawy. Z badań włoskiego urzędu statystycznego Istat wynika zaś, że przemocy w tymże roku doświadczyło 55% kobiet.

Dopiero od połowy lat 90. zaczęto przeprowadzać badania, które mają na celu uzyskanie wiarygodnych wskaźników. Szeroko zakrojone badanie Światowej Organizacji Zdrowia wskazało, jak często kobiety padają ofiarami przemocy domowej. Wyniki statystyk w Europie pokazały, że wskaźnik przemocy w stosunku do kobiet w krajach Unii Europejskiej waha się między 20 i 25%.

Wyniki badań ujawniają też bardziej szokujące fakty. W 2003 roku w Hiszpanii 92 kobiety zostały zabite przez swoich byłych bądź obecnych partnerów lub mężów, w 2004 roku – 94 kobiety padły ofiarą takiego morderstwa. We Francji 6 zgonów co miesiąc przypisywana jest skutkom przemocy domowej. Na Węgrzech, z ręki swego partnera co tydzień umiera kobieta. W czerwcu 2005 roku wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej ogłosił, że 700-900 kobiet umiera corocznie w wyniku przemocy ich partnerów. Co bardziej przerażające - nadal dostępność danych dotyczących przestępstwa przemocy w ramach krajów Unii Europejskiej uważa się za wysoce niezadowalającą – statystyki te są więc niepełne. Nie ma sprawdzonych i wiarygodnych danych, które zostałyby uzgodnione na poziomie europejskim. W ograniczonym stopniu zajmował się tym problemem tylko Europol i Interpol. To zaś, że przypadki przemocy wobec kobiet pozostają często nieznane, powoduje rozpowszechnienie naruszeń praw płci żeńskiej, gdyż częstokroć brak jest nawet możliwości realnej ich ochrony. Sprawcy zaś pozostają w poczuciu bezkarności ich czynów.[...]

Pełny tekst artukułu Marii Myszki na stronie: www.oska.org.pl